Człowiek pokorny

Tym bardziej zdumiewa, że prezesi takich korporacji jak Google szukają pracowników, których cechuje… pokora i — w efekcie — zdolność do bycia wdzięcznym. A w sumie może nie powinno to dziwić — osoby pokorne potrafią docenić innych ludzi i budować zespół.

Co to jest pokora religia

Nie wiem, czy pamiętasz, ale aż do piątego roku życia bardzo często marudziłam. Skoro się to udało mi, czy nie mógłbyś przestać być takim zrzędą? Jeśli będziemy je odbierać jako cenne lekcje od życia, wzmocnimy się psychicznie. Pokażemy, że wiemy, co to jest pokora, i wiemy, jak być pokornym.

Co to znaczy być pokornym? - Opiekun - Dwutygodnik Diecezji Kaliskiej

Nie pozwól, by sukces decydował o twoim poczuciu własnej wartości. Największe szczęście jest tak naprawdę niezależne od okoliczności. Jeśli jest ci dobrze bez powodu, mimo że akurat nic nie zdobyłaś, niczego nie osiągnęłaś lub nie zostałaś doceniona, jesteś królową życia. A kiedy odnosisz sukces, nie utożsamiasz go z najwyższym szczęściem.

Pokora, synonim

Pokora — co to więc jest? Pokora pomaga nam szanować ludzi Osoba pokorna nie gardzi drugim bez względu na jego zachowanie, bo niesłuszna krytyka nie wytrąca jej z równowagi. Poprzez otwarcie na opinię innych, korzysta z sugestii oraz nowych pomysłów. Nie jest zarozumiała i nie twierdzi, że zawsze wszystko zrobi najlepiej.

Potrafi dzielić się zadaniami, by dać szansę wykazania się innym, wszystkich traktując równo. Czy skromność pomaga w pracy w zespole? Brak chęci wywyższania się jednoczy wysiłki różnych osób i przynosi nieoczekiwane korzyści. Osoby skromne nie ośmieszają tych, którzy się pomylili, co buduje dobrą atmosferę w grupie.

Narzędzia Narzędzia. Drukuj lub eksportuj. W innych projektach. Wikimedia Commons Wikicytaty. Ten artykuł dotyczy cnoty moralnej. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. W Biblii [ edytuj edytuj kod ] Pokora w Piśmie Świętym to postawa, stan umysłu wobec Boga i ludzi, jest przeciwieństwem pychy.

W chrześcijaństwie [ edytuj edytuj kod ] W pokorny cnota ta nabiera znaczenia w odniesieniu do Boga. Jest to grzech nie lubiany przez nas na równi, a może mocniej niż fałszywa pokora. Pycha może dotyczyć naszych wrodzonych bądź odziedziczonych darówintelektu lub ducha. Pierwszy rodzaj pychy to próżność, polega on na tym, że osoba obdarowana urodą, talentem lub pochodzeniem uważa się z tego powodu za kogoś wyjątkowego i oczekuje specjalnego traktowania, mając się za lepszą od innych.

Podobną formą pychy jest żądza uznania, która popycha człowieka do działania w tym celu by inni to zauważyli i głośno wyrazili swój aplauz, często jest to czynienie człowiek na pokaz, np.

Pokora. Ten artykuł dotyczy cnoty moralnej. Zobacz też: inne znaczenia tego słowa. Pokora – cnota moralna, która w ogólnym rozumieniu polega na uznaniu własnej ograniczoności, niewywyższaniu się ponad innych i unikaniu chwalenia się swoimi dokonaniami.

Żądzy uznania towarzyszy dodatkowo obłuda, która polega na oficjalnym głoszeniu, że nam na uznaniu nie zależy, ale jeśli nikt nie dostrzega naszej pobożności i jej nie chwali mamy poczucie krzywdy. Człowiek próżny, jeśli nie będzie chwalony za swoją pobożność prędzej lub później ją porzuci.

Pycha intelektu jest prz3ez nas nazywana potocznie zarozumialstwem i zadufaniem w sobie. Zarozumialec wszystko najlepiej wie, na wszystkim się zna, wszystkimi chciałby dyrygować i jest bardzo wrażliwy, dlatego nie trudno go obrazić. Z tego typu osobą żyć ani pracować nie sposób.

Wreszcie ostatnia i najstraszniejsza postać pychy to pycha ducha. Jest to totalne zakłamanie w sferze duchowej. Pycha ta polega na pomijaniu Boga w ocenianiu dóbr duchowych w naszym człowiek. Pyszałek uważa, że to od niego pochodzi dobro, że cnoty są wynikiem jego ascezy i pobożności, sobie przypisuje świętość.

Często ma pretensje do Boga, że ktoś, jego zdaniem gorszy od niego, ma więcej darów nadprzyrodzonych niż on, zazdrości pokorny łask Bożych, często się z innymi porównuje i gardzi tymi, którzy nie są pobożni w taki sam sposób, co on. I teraz dopiero możemy znaleźć odpowiedź nas nasze pytanie. Dlaczego ci, którzy się wywyższają, będą poniżeni, a ci którzy się poniżają, będą wywyższeni.

Pokora jest w szczególny sposób miła Bogu, pycha zaś uniemożliwia łasce Bożej wszelkie działanie.

Ludzie pokorni zostaną obdarowani łaską i będą wzrastać, choć uważają się za małych będą zbawieni i otrzymają wspaniałą nagrodę.